R Harfi Nasıl Söylenir? Bir Genç Yetişkinin İçsel Yolculuğu
Kayseri’nin soğuk bir akşamıydı, dışarıda hafif bir kar yağışı vardı. O akşam, kalbimde her zaman olduğu gibi bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordum. O eksik parça, uzun zamandır bana sıkça rastlayan bir durumdu: kendimi ifade edememek, doğru kelimeleri bulamamak, tam olarak hissettiklerimi aktaracak cümleleri kuramamak. Ve o akşam, bunun sebebini düşündüm. Birden, aklıma bir şey geldi: “R” harfi. Evet, belki biraz garip gelebilir, ama “R” harfinin nasıl söylenmesi gerektiğiyle ilgili sorular birden hayatımı şekillendiren bir hal aldı.
“R” Harfi ve İlk Yabancı Dil Dersi
Bir gün, ortaokulda yabancı dil dersine giren öğretmenim, hepimizi sıralarına oturtarak “Hadi bakalım, İngilizceyi daha iyi konuşacağız!” dedi. O günden sonra, R harfi benim için bir mücadele alanına dönüştü. Birçok öğrencinin yaşadığı gibi, ben de bazı harfleri düzgün telaffuz etmekte zorlanıyordum. “R” harfi özellikle sorunluydu. İngilizce “right” (doğru) kelimesindeki o tınıyı yakalamak beni her seferinde geriyordu. Dilim ne kadar uğraşsa da, o sesi doğru çıkaramıyordum.
O zamanlar, bu dilin bana doğru gelmediğini hissediyordum. Ama belki de sadece bir harften ibaret değildi. Hayatımın her anında, bir türlü doğru söylenemeyen şeylerin birikmesi gibi, bir noktada her şey beni boğuyordu. O kadar büyük bir yük haline gelmişti ki, bu “R” harfini düzgün söyleyememek, aslında o zamanki içsel karmaşamın küçük bir yansımasıydı. Kayseri’de sokakta yürürken, doğru kelimeleri bulamamak ya da tam olarak duygularımı ifade edememek sanki her zaman hep bir eksiklik gibi içimdeydi.
İlk Deneme ve Hayal Kırıklığı
Birkaç hafta sonra, bir arkadaşım bana telaffuzumu düzeltmeye karar verdiğini söyledi. “R” harfini “rrr” gibi söylemek gerektiğini ama ben bunu başaramadığımı düşündü. Birkaç kez daha denedim. “Rrrright” diye tekrarladım. Ama hala o ses çıkmıyordu. Dilim, sanki her seferinde geri çekiliyordu. Ne kadar uğraşsam da olmuyordu. İçimde bir hayal kırıklığı belirdi. Küçük bir şey gibi görünse de, bu basit harfi doğru söyleyememek, sanki büyük bir kayıptı. Gözlerimle bakıp, “Bunu nasıl düzeltebilirim?” diye düşündüm ama cevap yoktu.
O an, kendimi daha önce hiç hissetmediğim kadar yalnız ve çaresiz hissettim. Kendime olan güvenimi kaybetmiş gibi oldum. Duygularımı ifade edemediğimde, içimde bir eksiklik büyüdü. Zihnimde binlerce düşünce vardı ama bir türlü dile dökülemiyordu. Sadece o harfi doğru telaffuz edebilseydim, belki de içsel dünyamda bir şeyler yerli yerine oturacaktı.
Bir Gözyaşı ve Yeni Bir Başlangıç
Bir gece, yatağımda düşüncelerimle baş başa kaldım. “R” harfini doğru söylemek için yıllarca uğraştım ama yine de o sesi tam yakalayamadım. Peki ya bir şeylerin yanlış gitmesi, sadece bir harf yüzünden mi oluyordu? Belki de bir anlamda, o harfi doğru telaffuz edememek, beni yıllardır doğru şekilde ifade edemediğimi düşündürüyordu. Her kelimeyi doğru söyleyememek, anlamını kaybeden bir hayatta yaşamayı zorlaştırıyordu. O an gözlerimden bir damla yaş süzüldü. Belki de bu, içimde yıllardır biriken hayal kırıklığının bir dışavurumuydu. Belki de bir harfin doğru söylenmesi, sadece dil becerisinden ibaret değildi. O “R” harfini doğru söylemek, belki de hayatımda kendime doğru bir şekilde seslenebilmenin başlangıcıydı.
O gece, bir şeyin farkına vardım. Bazen, dış dünyaya nasıl seslendiğimiz, iç dünyamızla ne kadar uyumlu olduğumuza bağlıydı. “R” harfi, bana sadece bir harf gibi gelmemeliydi. O, aynı zamanda benliğimi, duygularımı ve içsel mücadelelerimi de simgeliyordu. Belki de, o harfi doğru söyleyebilmek, kendi duygularımı doğru bir şekilde ifade edebilmemin bir simgesiydi. Bu keşif, o anın bana sunduğu bir hediye gibiydi.
Sonraki Adımlar: Kendi Dilimi Bulmak
Zamanla, “R” harfini doğru söylemeyi öğrendim. Ama bu, sadece bir telaffuz meselesi değildi. Benim için, bu harfi doğru telaffuz edebilmek, kendi duygularımı ve hislerimi doğru şekilde dile getirebilmemin yolunu bulmaktı. Belki de, her insanın hayatında böyle küçük ama anlamlı “harf”ler vardır. Sadece onları keşfetmek ve doğru bir şekilde söylemek gerekir.
Kayseri’nin soğuk akşamlarında, artık “R” harfi beni korkutmuyor. Artık ne hissettiğimi daha açık ifade edebiliyorum. R harfi, benim için sadece dilin bir parçası değil, aynı zamanda içsel yolculuğumun simgesi haline geldi. Gerçekten ne hissettiğimi doğru bir şekilde söyleyebilmek, her şeyin önünde geliyor. Bu da, her gün biraz daha büyüdüğümün, içsel gücümü bulduğumun bir göstergesi.